© 2020 zdrowo kolorowo

Witajcie Kochani. Jakiś czas temu na blogu pojawił się przepis na zupę dyniową – taką bez mięsa, z dużą ilością warzyw i z dodatkiem oliwy. W podobny sposób można przyrządzić jakąkolwiek inną zupę – kremy, a nawet krupnik. Dziś chciałabym przekazać Wam przepis na pyszną pomidorówkę, robioną właśnie w podobny sposób i na świeżych pomidorach oraz z dodatkiem mozzarelli. Uwierzcie mi, jest to przepis bardzo prosty, a zupa wychodzi przepyszna i, co dobre dla wegetarian, jest absolutnie bezmięsna.

Zaczynamy. Będą potrzebne:

- 1 marchew

- 1 mały lub połówka średniego selera

- mały por (tylko biała część)

- ok. 6 świeżych pomidorów

- 2 łyżki oleju lub oliwy

- świeża bazylia i natka pietruszki – dowolna ilość

- 2 łyżki kwaśnej śmietany 12 %

- sól do smaku

- 4 liście laurowe

- ok. 60 gr Mozzarelli (dla jednej porcji)

- ewentualnie pestki dyni / słonecznika do podprażenia i posypania zupy na talerzu

Pomidory kroimy w kostkę (nie musimy obierać ze skórki – na koniec i tak wszystko zostanie zmiksowane blenderem i skórek nie będzie w ogóle czuć, a mają one dodatkowe witaminy :)) Następnie podsmażamy na łyżeczce masła do uzyskania jednolitej masy, czyli do momentu, aż pomidory się lekko rozgotują.

Marchew i seler obieramy i ścieramy na tarce o grubych oczkach. W większym garnku podgrzewamy olej/oliwę i podsmażamy starte warzywa. Por kroimy na mniejsze kawałki i dodajemy. Wszystko zalewamy wodą, dodajemy podsmażone pomidory, liście laurowe oraz bazylię i natkę. Gotujemy ok. 30 minut, aż warzywa będą miękkie.

Odstawiamy na ok. 10 min, aż zupa lekko przestygnie, a następnie doprawiamy ją solą i śmietaną (2 łyżki śmietany wlewamy do kubka, a następnie powoli dodajemy po łyżce zupy. Tak, aby ją zahartować. Kiedy kupek będzie już pełny, przelewamy wszystko do garnka z pozostałą zupą, cały czas mieszając. Być może nie muszę tego opisywać, bo pewnie większość wie, jak się hartuje zupę, ale niech będzie to dla tej mniejszości, która nie wie ;)

Pamiętajmy, żeby przed zmiksowaniem WYJĄĆ LIŚCIE LAUROWE. W przeciwnym razie w zupie pozostaną łykowate włókna.

Po przestygnięciu można już zmiksować. Mozzarellę kroimy w drobną kostkę i kładziemy na talerz. Następnie zalewamy zupą i posypujemy uprażonymi ziarnami. Jeśli zupa jest wystarczająco gorąca, mozzarella się nieco stopi, co nada wyjątkowego smaku potrawie .

Zachęcam Was, abyście spróbowali pomidorówki w takim wykonaniu. Smak jest boski. Na dodatek, zrobiona ze świeżych pomidorów, z dodatkiem zieleniny, ma mnóstwo cennych minerałów (sama natka to bogactwo witaminy C). Jeśli raz sięgniecie po ten przepis, założę się, że po niego wrócicie. Ja przyznaję, że jest to mój ulubiony przepis na pomidorówkę i zarazem jedna z ulubionych potraw. A czy dla Was również taka będzie? Tego życzę :) Smacznego!